Wariatka. Joanna Jodełka

Autor: Joanna Jodełka

Tytuł: Wariatka

Wydawnictwo: Świat Książki

Strony: 288

Moja ocena: 3,5/6

Słów kilka: Joanna Jodełka to poczytna autorka kryminałów. W moje ręce trafiła książka Wariatka, która z pewności jest bardzo specyficznym przedstawicielem wyżej wymienionego gatunku. Wygadana bohaterka wpada w tarapaty w szpitalu psychiatrycznym i musi się z niego jak najszybciej wydostać. Jej życie jest zagrożone choć co bardziej ją denerwuje i wkurza to to, że ktoś ośmielił się przeredagować jej dawną książkę!  

Fabuła: Joanna przebywa w klinice psychiatrycznej choć jej zdaniem wszystko jest z nią w porządku (a przynajmniej na tyle, żeby ignorować kompletnie polecenia lekarzy). Pewnie ze względu na toczące się śledztwo w sprawie śmierci jej męża pobyt w takim miejscu nie wydawałby się jej wielce uporczywy jednak ktoś postanawia ją zabić. W dodatku jakiś młody mężczyzna zostawia w szpitalu prezent jakim jest nowe wydanie jej dawnej książki. Problem w tym, że szczegóły zostały w niej pozmieniane tak, że teraz niebezpiecznie przypomina rzeczywistość. A ta skrywa w sobie wiele zła.

Główna bohaterka: momentami zabawna, momentami mocno irytująca. Joanna ma problemy, z którymi niekoniecznie chce sobie poradzić w konwencjonalny sposób. Jest chaotyczna a zarazem próbuje wyprzedzać wrogów o kilka kroków naprzód. Czasami jednak jej to nie wychodzi, wtedy czytelnik jest świadkiem procesu toku myślenia bohaterki, która wypluwa z siebie wiele słów. Joanna chce być ostra, rzuca kąśliwe uwagi na prawo i lewo, nie szanuje nikogo, tylko ona ma na tyle inteligencji, aby ogarnąć umysłem całą zaistniała sytuację. Zresztą bohaterka nie ufa nikomu. Momentami chyba nawet sobie samej.

Styl: autorka skacze po opowieści, raz mamy czas teraźniejszy, za chwilę wracamy do przeszłości a w międzyczasie poznajemy fragmenty powieści samej bohaterki. Zdecydowanie najbardziej męcząca była dla mnie współczesna akcja, pozostałe dwie ratowały klimat książki. 

Moja ocena: sam pomysł na fabułę Wariatki uważam, że był naprawdę interesujący i różniący się od tego co możemy spotkać w większości kryminałów. Niestety postać głównej bohaterki jak dla mnie jest aż za mocno przerysowana, wzbudzała we mnie złość a akcja momentami siadała powodując znużenie. Sama zagadka mogła być lepiej dopracowana, może gdyby nie skupiono się aż tak na wykreowaniu postaci Joanny a bardziej dopieszczono elementy składowe intrygi książka byłaby lepsza. Jodełka ma swój specyficzny sposób pisania, który się lubi albo nie. Mnie w Wariatce on wyjątkowo męczył choć były momenty gdzie się śmiałam. Jednak było ich tak mało, i trzeba było przekopać się przez tyle wątpliwych opisów oraz zdarzeń, że nie rekompensowały mi tego w żaden sposób. Jestem troszkę zawiedziona bo liczyłam jednak na coś bardziej porywającego. Zakończenie również nie specjalnie mi się spodobało, jest bardzo naciągane, a tego w kryminałach nie lubię.