Wojciech Mann. RockMann, czyli jak nie zostałem saksofonistą

Autor: Wojciech Mann

Tytuł: RockMann, czyli jak nie zostałem saksofonistą

Wydawnictwo: Znak

Strony: 205

Ocena: 5/6

Wojciech Mann to człowiek, którego nie trzeba nikomu  przedstawiać. Dzięki książce wydanej nakładem wydawnictwa Znak, czytelnik ma szansę poznać drogę jaką przeszedł ten jeden z najlepszych dziennikarzy w Polsce- od słuchacza zagranicznych zespołów na pożyczonym magnetofonie po prowadzącego festiwale w Opolu czy też Sopocie.

Zbigniew Machowski. Chciwość jest dobra

Autor: Zbigniew Machowski

Tytuł: Chciwość jest dobra

Wydawnictwo: Nowy Świat

Rok wydania: 2011

Strony: 285

Ocena: 1,5/6


Coraz więcej osób zabiera się za pisanie książek. Celebryci, gwiazdki programów rozrywkowych, prezenterzy porannych śniadaniówek oraz dziennikarze. Sprzedaż takich książek jest proporcjonalna do sławy owych osób. To nic, że ich wywody są stekiem bzdur, myśli i spostrzeżenia są płytkie jak kałuże. Wystarczy, że na okładce widnieje ich uśmiechnięta buzia, lub wysportowana klata by pozycja szybko stała się bestsellerem.

Haruki Murakami. Po zmierzchu

Autor: Haruki Murakami

Tytuł: Po zmierzchu

Tytuł oryginału: Afutādāku

Wydawnictwo: MUZA

Strony: 200

Ocena: 3/6


Czytałam naprawdę wiele pozytywnych opinii o Murakami więc miałam dość duże oczekiwania co do jego twórczości. Po długim okresie, nareszcie udało mi się kupić książkę Po zmierzchu, która ku mojemu wielkiemu rozczarowaniu, nie spełniła do końca podkładanych w niej nadziei. 

Wiesław Myśliwski. Widnokrąg

 Autor: Wiesław Myśliwski

Tytuł: Widnokrąg

Wydawnictwo: Muza

Miejsce i rok wydania: Warszawa 1998

Strony: 596

Ocena: 6/6


Główmym bohaterem powieści jest Piotr. Wspomina on dzieciństwo, które przypadło na czasy wojenne, młodzieńcze lata w powojennej Polsce, kiedy wszystkiego brakowało, a jedyną szansą na dalszą edukację było bratanie się z komunistami. Jednak nie jest to posępna książka. Brak w niej użalania się nad sobą, Piotrek mimo, że bohater pierwszoplanowy jest punktem odniesienia do poznania różnych wydarzeń, a przede wszystkim osób. Paradoksalnie wiemy o nim naprawdę mało - jego uczucia są stłumione, pozwala innym grać pierwsze skrzypce, stojąc pokornie gdzieś z boku. Wiemy co jego matka myślała na tematów wiele; jak bardzo przeżyła wojenne lata, przesiedlenia. A nasz Piotr? Nie ma w nim żalu za straconymi latami, wspomnienia są barwne, ale brak w nich osobistej refleksji, jakby opowiadał film. Taki zabieg może dziwić czytelnika, jednak im dłużej czytałam Widnokrąg doceniałam tą "przezroczystość" Piotra. Opisywał swoje młodzieńcze lata w sposób prosty, a jednak tak bardzo trafny.  Fabuła płynie leniwie jednak ani przez chwilę nie poczułam się znudzona. 

Robert Muchamore. Republika

Autor: Robert Muchamore

Tytuł: Republika

Wydawnictwo: Egmont

Miejsce i rok wydania: Warszawa 2012

Strony: 391

Ocena: 4,5/6


Trudno trafić w gust młodego czytelnika. Jak ubrać w słowa fabułę by kilkunastolatek nie odrzucił książki na bok już po pierwszych stronach? Jak nie tworzyć zbyt dziecinnej fabuły, pamiętając jednak, że pozycja kierowana jest do takiego a nie innego czytelnika?

Kiedy byłam nastolatką ciężko było mi znaleźć lektury, które byłyby ciekawe, nie traktowały mnie jak głupca, a jednak umiały przekazać jakieś wartości. Gdy sięgam pamięcią wstecz, jedynie książki Musierowicz, Fidlera,Jurgielewiczowej sprawiały, że czułam się pełnoprawnym czytelnikiem. Dlatego z wielkim zaciekawieniem sięgnęłam po Republikę, książkę przeznaczoną głównie dla młodzieży. Szybko miałam się przekonać, że fabuła jest w stanie porwać nawet mnie, osobę, która ma już swoje lata.

Karolina Wilczyńska. Performens

Autor: Karolina Wilczyńska

Tytuł: Performens

Wydawnictwo:  Self Publishing

Strony: 257

Ocena: 5,5 / 6 


Każdego z nas na pewnym etapie życia dopada chęć, aby porzucić nasze dotychczasowe życie i zacząć wszystko od nowa. Gdzieś gdzie będziemy anonimowi, gdzie nikt nie będzie rozliczał nas z naszej przeszłości, będziemy mogli na nowo rozpocząć wszystko tak jak sami tego chcemy. Najczęściej takie myśli kotłują się w nas przez parę dni, by za jakiś czas skierować je do szufladki "nie możliwe do realizacji". Są jednak osoby, które umieją powiedzieć basta i zaryzykować wszystko, by zacząć wszystko od początku.